Hepimizin bir yerlerde bir şekilde seslendiği: ANNE… Varlığında tepkimizi gösterip, nazımızı iletip, kıymetini bilmiyor gibi davransak ta anne bir insan için en önemli değer ve duygulardan birisi… Bir annenizin olması mükemmel ötesi bir şey… Anne; yeri geldi mi sizin bakıcınız, yeri geldi mi öğretmeniniz, yeri geldi mi terlikli terbiyeciniz… Her şeyiyle çok güzel… Tüm annelerin anneler gününü kutluyorum. Evlatlara da ne olur kıymetini bilin diyorum…
Yaşınız kaç olursa olsun, bir anneniz var. Siz onun gözünde büyüyemezsiniz… Hep onun desteğine ihtiyacınız var.
Her zaman onun varlığını hissetmek istersiniz.
Öyle bir duygu ki, bir insanın annesinin olması…
Yaratan bile annenin önemine değinmiştir.
Anne’ler peygamberler, krallar doğurmuştur.
Dünya’nın seyri her anlamda annelerin yetiştirdiği çocuklar tarafından değiştirilmiştir.
Bu konu belki farkedip te, üzerinde konuşmadığımız ayrıntıya takılmadığımız konulardan birisi…
Ama ben sadece bir bakış açısı olsun diye bu durumu da izah etmeye çalıştım.
Aslında anne bir öğretmendir.
İnsanlık öğretmeni…
Hayatta ne yenir ne yenmez…
Şekerli tuzlu, acı tatlı nasıl olur…
Hep anneler öğretir bize…
Birde annelerin duyguları vardır.
Bizim asıl öğretmenimiz…
Eğer bir anne sizin arkadaşınızı beğenmiyorsa, o mutlaka doğruyu hissetmiştir.
Bu nedenle hayatın dersini biz annelerimizden alırız.
“Anne” deyip geçmeyin…
Bir “Anne” cümlesinin içerisinde yardım çağrısı, açıktım çağrısı, seni seviyorum çağrısı, sana ihtiyacım var çağrısı… Onlarca ve hatta yüzlerce çağrıyı andıran bir şeyler var…
O yüzden “Anne” diyebiliyorsanız, olağanüstü bir nimete ve zenginliğe sahipsiniz demektir.
Lütfen… Anne’nizi üzmeyin.
Onu hep hissedin, bir insanın iyi bir annesi varsa kötü olmasının mümkünatı yoktur.
Bu nedenle Anne olanlarında sorumluluk almasını bekliyoruz.
Tüm annelerin yeniden anneler gününü kutluyor.
O yumuşacık, sıcak ellerinden öpüyorum…
İyi varsın Anne,
İyi ki varsınız Annelerimiz…
Günün kutlu yüzünüz hep mutlu olsun..
Kalın sağlıcakla…
