Sevgili dost; bu yazım sana!
Evet evet hani
"Ne yapacağım ben?" çaresizliğinde girdiğini sandığın çıkmaz sokaklarda ki bocaladığın hallerin var ya; işte tam da bu noktada seni anlatacağım.
Evet çok badireler atlattın, çok üzüldün, hak etmediğin olaylara maruz bırakıldın. Ağladın, kan revan kalmış gönlün ile nice acılar yaşadın. Bu hayata fazla geldiğini düşünerek belki de çekip gitmek istedin. Daha yaşanacak onca güzel an var iken aileni ve birçok güzel dostu bırakmak isteyerek bunu düşündün. Çaresizliğini anlamak mümkün olmayabilir belki ama biraz empati ile sana dokunmak zor olmasa gerek.
Seni anlamaya çalışmak istemem ile sana uzattığım elimi tut lütfen olur mu?
Bak güzel dost!
Seni birkaç olay ve birkaç insan yıldırmamalı öyle değil mi? Hayat sadece onlardan ibaret olmamalı. Yaşamış olduğun nice güzellikler, kazanmış olduğun nice başarılar, yanında olan insanların sana kattığı güzel duygular bir hiç olmamalı. Yaşamış olduğun bazı olaylar neticesinde bütün bunları yok saymaya da hakkın olmamalı. Evet buna hakkın yok. Burada; tükenmişlik ile en büyük cezayı önce kendine ve sonra da seni seven insanlara verdiğinin farkında olmak zorundasın! Şunu unutmamalısın ki hayat tek düze gitse gerçekten bir anlamı olmazdı. Hep mutlu olmak, mutluluğun ne olduğunun farkında olmanı sağlamazdı. Hayatı hep sağlıklı yaşaman sıhhatin kıymetini öğretemezdi. Engebesiz çıktığın o yollar vardığın yerin önemini bildiremezdi. Hep iyilerle karşılaşman; kötünün farkında olamayacağın için iyinin değerini bilmeni sağlamayacaktı!
Bak hepsi bir denge içinde kurulmuş düzenin bir parçası aslında...
Senin daha güçlü ve daha iyi bir sen olman için bütün bunlar gerekli!
Ellerinin arasına aldığın başını kaldırıp tekrar etrafına bakmak zorundasın!
Bak etrafına!
Renkleri görmek için, gözüne taktığın o siyah gözlüklerini çıkar. Başını göğe kaldır, o kara bulutların ardında doğacak olan sımsıcak güneşin varlığını teninde hisset. Seni abluka altına alan karamsarlığa savaş açarak, zaferini ilan et. Güzel olan bu hayatın üzerine çektiğin o kara perdeleri kaldırarak yeni bir başlangıç yap.
Yeni bir başlangıç!
Silkelenip
"yeniden kendine gelen sen!" ile yapacağın yepyeni bir başlangıç!
Yeniden kalktığın yerde; toprağa gömdüğün hayallerin, sevinçlerin filizlendiğini gördükçe onu umudun ile sula.
Gün be gün büyüdüğünü gördükçe içinde ki umut ve heyecan daha da artacak kendine inan!
Ardına dönüp baktığında neler ile savaştığını ve sonunda nasıl bir zafer kazandığının farkına vararak kendini kutla. Bu güzel anı her daim seninle olan dostların ile taçlandır!
Çünkü onlar bu süreçte ne kadar farkında olmasanda hep yanındaydılar.
Senin güzel hallerine şahitlik etmeye hakları var değil mi?
Evet güzel dost!
İnsanoğlu yaşadığı müddetçe neler gelecek başına, neler görecek? Türlü türlü olaylar, türlü türlü insanlar ile karşılaşacaksın!
Her durum, her olay, her insan sana çok daha fazlasını öğretecek.
Karamsarlığa, umutsuzluğa asla yer yok!
"Ben bunu hak etmemiştim" dediğin olayları;
hak ettiğin için yaşamadın. Bu; insanları tanıman, olaylara kişilere nasıl yaklaşman hususunda bir silleydi!
Sarsıldın kendine geldin ve şimdi çok daha güçlüsün!
Unutma!
Tek düze gidemeyeceğini söylediğim bu dünyada,
Sandığının aksine;
"ÇOK DAHA FAZLASI İLE VARSIN BU HAYATTA!"
Yılma, yorulma, pes etme!
Kendine inan ve hep mutlu kal...
Bir sonra ki karşılaştığımız da seni daha iyi görmeyi ümit ediyorum.
Hoşçakal...
