Halk içinde mu'teber bir nesne yok devlet gibi,
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi, sözü ile Kanuni Sultan Süleyman sağlığın önemini ne güzel vurgulamış...
Sağlık olmazsa trilyonların olsa neye yarar ki?
Bayram ziyareti esnasında ziyarete gittiğimiz yurtdışında yaşayan ev sahibi sürekli aldığı evden, sattığı arsadan, biriktirdiği Euro'dan bahsediyordu.
Kendisi yaşlı ve gittiğimiz gün baya da bir hasta idi belini incitmiş oturup kalkamıyordu, bizim yardımımız ile doğrulup, oturuyordu!
Bu haline rağmen yaklaşık bir saat süren ziyaretimiz de sürekli paradan puldan, maldan mülkten bahsetti...
Uzun süre sessiz kalarak onu dinledim. Hiç yorum yapmadım. Artık yavaş yavaş heyheylerim gelmeye başlamıştı.
Daha fazla dayanamadım ve bir anda hiç beklemediği bir şekilde bir tepki verdim.
Mülkün tek sahibi Allah'tır, bakıyorum da ne depremler, ne seller, ne diğer doğal afetler zerrece kendimize getirmemiş bizi diyerek genelleme yaptım.
Benden böyle bir şey beklemiyordu şaşırdı, afalladı, bir müddet ne diyeceğini bilemedi...
Sonra "kızım işte yaşadığın sürece,bu saydıklarıma ihtiyacımız var" dedi...
Bir evin, bir araban, seni çekip çevirecek kadar da maaşın olsun yeter. Bak hastasın trilyonun olsa sana ne faydası var. Oturup, kalkamıyorsun dedim. Doğru diyorsun dedi.
İnsanın yaşı kaç olursa olsun, ölümü hiç düşünmüyor, hep dünya için yaşıyor buna bir kez daha şahitlik ettik.
Ölüm demişken, geçtiğimiz günlerde gıda zehirlenmesi yaşadım. Hani neren ağrısa, canın orada derler ya bu çok doğru tespit!
Allah'ım ne zormuş bu zehirlenme!
Bir an öleceğime tamamen inandım. Akşamüstü gittik, sabah saat:03.00'a kadar dünyanın testini yaptılar, serum taktılar, sürekli afedersiniz kusma, bulantı, karın kaslarıma kadar gerildim. Ağrıdan duramaz hale geldim.
Son serumdan sonra bir parça uyumuşum, uyandığımda biraz olsun rahatlamıştım.
İlaçlar yazıldı, düzenli şekilde kullanıyorum ama, 3 gündür kendime gelemedim. Sürekli uyku halindeyim. Halsizlik ve yorgunluk var.
İnsanın sağlığı ne kadar önemli çok dikkat etmek gerekiyor. Sağlık bulunmaz bir nimet. Onu kaybedince hiç bir şeyin tadı, tuzu da olmuyor. Ölüm kaş ile göz arasında...
Bir anda göçüp gitmek üzeresin. Öleceğini bile bile yaşayan tek canlı varlık insandır. Ve her insan ölecek yaştadır... Saygıyla!