Her son yeni bir başlangıç içindir.
Her başlangıcında bir sonu olacaktır elbet!
Doğan için sevinen insan, ölenin arkasından üzülüyor, gözyaşı döküyor.
Oysa verende Allah, alanda...
Neyin telaşında ki bu insanlar!
Doğum anını düşünün yeni bir başlangıç, dünyaya ilk göz açış!
Büyümek, çocuk olmak, genç olmak, yaşlı olmak ve fani hayata veda...
Gelelim ölüme, bir son gibi görünür ölüm!
Her ölen için günlerce yas tutarız.
Oysa, ölüm bir son değil ki, Baki aleme yeni bir başlangıçtır inananlar için!
Bunun içindir ki; ne elinde olana, ne de elinden gidene üzülmeyeceksin...
Hayatından çıkan insanların gitmesi seni üzmeyecek mesela!
Çünkü, Allah onu senin hayatından çıkarırken, senin görmediklerini gördüğü, duymadıklarını duyduğu ve seni ondan arındırdığı için şükür sebebin olmalı, gidenler...
Bu hayat senin,nasıl yaşamak istiyorsan öyle yaşamalısın...
Kimse senin hayatına müdahale edemesin!
Herkes oturup önce kendi hayatını, kendi hatalarını eleştiri oklarına hedef etsin.
Bu hayatın başrolü sensen şayet, sadece sen izin verdiğin kadar yer alsın bırak o insanlar.
Eskiden iğne kendine, çuvaldız başkalarına batırılırdı...
Şimdilerde ise herkes kendini kusursuz sanma telaşında...
Kırmak, dökmek istemedikçe belki de fazla tevazu vasat insanlardan nasihat dinlemeye davetiye çıkarıyor belli mi olur?
Acı, tatlı bir varmış ile başlayan bu hayat serüveni, bir yokmuş ile sona erer, aradaki geçen zamanda geride ne bıraktık buna bakıp, kırılıp, dökülen varsa onarmaya çabalamalı! Saygıyla...
Günün Sözü;
Tanıdığını sandığın insanların, gerçekte senin yüklediğin anlamlardan ibaret olduğunu anladığında tüm algıların değişecek. Sonrası mı? Sonrasında yaşam yolculuğunun özünde tek kişilik bir hikaye olduğunu anlayacak, yalnızlığını sevmeyi öğreneceksin...
Tunç Tataker