Allah hiç kulunu bunaltır mı?
Sen doğru durmayı bilirsen, Allah eğrinin er geç belasını verir...
İçinden çıkılmaz sandığımız dertler, sıkıntılar, sorunlar bir müddet misafir olduktan sonra Allah'ın yardımı ile silinip, unutulup gitmiyor mu? Hayatınızı gözden geçirin, göreceksiniz!
Sadece biz azıcık para görünce kibire bürünmesek, makam bulunca kötüye kullanmasak, iki gün bir yerlerde görününce şımarıklıkta sınır tanımasak ve en önemlisi de ne oldum delisi olmasak, dik durup dikleşmeden yaşamayı öğrensek yeter.
Biz tüm bunları başara bilirsek şayet sonrasında Allah aklımızın alamayacağı güzellikleri yaşamamız için önümüze sayısız kapıları bir bir açacaktır. Deneyin göreceksiniz?
Yeter ki sabretmeyi, azgınlık ve sapkınlıktan uzak kalmayı bilelim...
Bazen yaşadığımız olaylar karşısında ben bunu hak etmedim çırpınışları yaşarız değil mi?
Peki, soruyorum size Hz. Yusuf kardeşleri tarafından kuyuya atılırken, bunu hak etmişmiydi?
Diğer bütün peygamberlerin yaşadığı sıkıntıları düşünün,onlar bunu hak etmişler miydi?
Hayır, kesinlikle hiç biri yaşadıkları olumsuzlukları hak etmediler ama, Allah'ın onlara yardım edeceğinden de asla ümitlerini kesmediler...
Allah Hz. Yusuf'u o karanlık kuyulardan çıkarıp, Mısır'a sultan etti...
Bizim için şer görünen olaylar, belki de hayrımızadır bilemeyiz. Allah bilir...
Ayrıca her yükseliş te kimi zaman hayra alamet değildir. Allah kimi zaman karıncaya kanat takar ve onu kurda kuşa yem eder.
Başımıza gelen her şeyin bir sebebi var.
Sıkıntımız yok ise tasalanmamız gerekir.
Allah'ın sevdiği kullarına sıkıntı verip onu imtihana tabi tuttuğunu bilenler olarak.
Yanımızda, yöremizde yaşanan hayatları izlerken kimi zaman hayranlıkla, kimi zaman da hayretler içinde kalıyorum.
Dert sadece bizde var sanıyoruz, daha dertli insana denk gelene kadar.
Onu dinleyince de benim derdim hakikaten dert değilmiş, bu dinlediğim dert yanında diyoruz.
Allah'ın olduğu hiç bir yerde gam olmaz.
Bizim için herşey ayarlanmış, kader motiflerini işlerken biz sadece üzerimize düşen rolü en iyisi ile oynamayı başaralım yeter.
Kibirden uzak, makam sarhoşluğu yaşamadan, param var dünyanın hakimiyim edasına kapılmadan, onun bunun namusuna göz dikmeden, kimsenin canını yakmadan.
Bilirsiniz eden bulur. Yaşattığını yaşamadan da ölmez insan. Kime ne ettinse bir gün karşına çıkmasına sakın itiraz etme.
Can yaktınsa canın yanacak.
Ağlattınsa ağlayacaksın.
Üzdünse üzüleceksin.
Bunların kaçarı yok.
İlahi adalet er geç tecelli eder. Saygıyla...