Takvim yaprakları 25 Nisan'ı saatler;10.30'u gösteriyordu...
Heyecandan içi içine sığmayan, daha kendisi çocuk olan bir kız çocuğu gelecek misafiri için heyecanlanıyordu!
Günler öncesinden titizlikle tüm hazırlıkları tamamlanmıştı...
Ve o minik mucizeyi kucağına almak için artık dakikaları sayıyordu...
İlk kez anneliği tadacaktı! Nasıl bir duygu onu bile bilmiyordu ama, daha doğmadan evladının sevgisi iliklerine kadar işlemiş bir anneydi o...
Beklenen an gelmişti, minik afacan dünyaya gözlerini açmıştı...
Minicik ağzı burnu, pembeye çalan yumuşacık teni, misler gibi cennet bahçelerinden gelen kokusu ile dünyaya merhaba demişti minik erkek... O kadar güzeldi ki, dünyanın en güzel bebeğiydi o annesinin gözünde...
Anne olmak meğer ne güzel bir duyguymuş! İnsan kendini unutuyor, sadece yavrusu için yaşamaya başlıyormuş...
Hasta olduğu vakitlerde bir an bile başından ayrılmadan, ondan çok onun için endişelenmek ve onu kendinden fazla düşünmekti anneliğin adı... Anne olmak sadece evi temizlemek, yemek yapmak değildi. Fedakarlıktı anne olmak. Çocuğunun derdi ile dertlenebikmekti.
Onu kendinden çok düşüne bilmekti...
İlk annelik heyecanını tattığım, ilk göz ağrım, yakışıklı yavrum, ömrüm, uğruna her türlü fedakarlığı gözümü kırpmadan yapacağım canım yavrum.
Rabb'im kalan ömrünü geçen ömründen hayırlı eylesin...
Ayağına taş, gözüne yaş değmesin.
Rabb'im her iki cihanda da sana saadetler nasip etsin...
O güzel yüzün, saf ve temiz kalbinin istediği hayırlı dua ve dileklerini Rabb'im sana fazlası ile nasip etsin...
Yolun her daim iyi insanlara çıksın.
Allah'ım kötüleri ve şer odaklı insanları senden uzak etsin.
Sağlık, sıhhat, huzur,mutluluk yakanı bırakmasın...
Öyle mutlu ol ki gözünden dökülen yaş olacak olursa bu sadece sevinçten olsun.
Can parem, pırlanta evladım, kalbimin baş köşesinin sahibi, ömrün hayırlı ve bereketli olsun. Allah seni her türlü kötülükten korusun.
İyi ki doğdun, iyi ki varsın ve iyi ki benim oğlumsun. Gurur kaynağım, seni çok seviyorum! Mutlu yıllar...